ایران منشأ حملات سایبری

ایران، سومین کشور منشأ حملات سایبری در جهان

ایران یکی از بازیگران اصلی حملات سایبری در سطح جهان در بازه سال های 2000 تا 2023 بوده است.

ایران یکی از بازیگران اصلی حملات سایبری در سطح جهان در بازه سال های 2000 تا 2023 بوده است.

آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت (CISA)، با همکاری آژانس امنیت ملی (NSA) و اداره تحقیقات فدرال (FBI)، با انتشار کشورهای اصلی منشأ حملات سایبری در جهان، هشداری درباره تهدیدات سایبری احتمالی ناشی از بازیگران تحت حمایت دولت چین که زیرساخت‌های حیاتی در ایالات متحده را هدف قرار می‌دهند، صادر کرده است.

این هشدار به دنبال حوادث اخیر مربوط به گروهی به نام Volt Typhoon است که با نام‌هایی مانند Vanguard Panda و BRONZE SILHOUETTE نیز شناخته می‌شود و گمان می‌رود که زیرساخت­های فناوری چندین سازمان حیاتی در ایالات متحده از جمله در ارتباطات و انرژی، بخش های سیستم های حمل و نقل و سیستم های آب و فاضلاب را مورد حمله قرار داده است.

انگیزه های حملات سایبری در جهان

بین سال‌های 2000 و 2023، پایگاه داده‌های مخزن حوادث سایبری اروپا (EuRepoC) در مجموع 2506 حمله سایبری با انگیزه سیاسی در سراسر جهان را ثبت کرد که توسط 679 بازیگر/گروه شناخته شده انجام شده‌اند. این حملات سایبری با اهداف سیاسی یا غیرسیاسی علیه زیرساخت های حیاتی، چه توسط دولت ها (و گروه های وابسته) و چه توسط بازیگران غیردولتی انجام شده اند.

کشورهای منشأ حملات سایبری در جهان

همانطور که در اینفوگرافیک زیر به تفصیل شرح داده شده است، تقریباً 12 درصد از حملات سایبری با انگیزه سیاسی شناسایی شده از آغاز قرن اخیر از چین و پس از آن روسیه با سهم مشابه (11.6 درصد) انجام شده است. ایران مسئول 5.3 درصد از حملات سایبری در دوره مورد مطالعه بوده و سهم کره شمالی 4.7 درصد بوده است. در اینجا ذکر این نکته مهم است که حجم زیادی از حملات سایبری (45 درصد) به کشور خاصی نسبت داده نشده اند، به این معنی که کشور مبدا در بسیاری از موارد قابل شناسایی نبود.

کشورهای منشأ حملات سایبری در جهان

بازیگران اصلی حملات سایبری

تقریباً یک سوم از حملات سایبری که با انگیزه سیاسی انجام شده اند، توسط دولت ها (یا گروه های وابسته به آن ها) صورت گرفته است و یک سوم دیگرتوسط بازیگران غیر دولتی اما با اهداف سیاسی انجام شده است. حدود نیمی از حملات ثبت شده، مربوط به اهداف سیاسی (شخصیت های سیاسی، احزاب سیاسی و غیره) و تقریباً 20 درصد مربوط به زیرساخت های حیاتی بوده است.

منبع: استاتیستا

//