واحد پول چین | یوان یا رنمینبی

واحد پول چین

بسیاری از مردم بر این باورند که یوان واحد پول رسمی چین است. با این حال، واحد پول رسمی چین، رنمینبی است، اما یوان واحد اندازه گیری پولی یا یکای شمارش ارز در این کشور است. در واقع رنمینبی نام خود ارز است در حالی که یوان واحد ارز است. این کاملاً شبیه پوند استرلینگ و پوند انگلیس است. در تجارت و اقتصاد بین المللی، یوان به اختصار CNY و رنمینبی به اختصار RMB نامگذاری شده است.

تفاوت بین یوان چین و رنمینبی چیست؟

در واقع هیچ تفاوت “واقعی” وجود ندارد زیرا هر دو به واحد پول چین اشاره دارند. با این حال، رنمینبی نام رسمی واحد پول چین است، در حالی که یوان نام واحدی از رنمینبی است. بنابراین، اشتباه خواهد بود، به عنوان مثال، اگر شما بگویید که چیزی 20 رنمینبی قیمت دارد.

حالا یک واقعیت جالب دیگر این است که چینی ها نمی گویند که چیزی 20 یوان قیمت دارد. شما باید بگویید “Kuài” (块)، که یک عبارت محاوره ای است، مانند تومان در ایران.

با این حال، در زبان ماندارین (زبان رسمی چین)، مردم هنگام صحبت در مورد پول از رنمینبی یا یوان استفاده نمی کنند. در عوض، آنها از کلمه کوآی (به چینی: 块؛ پین‌یین: kuài) استفاده می کنند.

یوان رنمینبی چین (چینی ساده شده: 人民币)، یا CNY، که به معنای “واحد پول مردم” است، واحد پول رسمی جمهوری خلق چین است. اصطلاح “رنمینبی” به نام واحد پول اشاره دارد در حالی که “یوان” به واحد اصلی واحد پول چین اشاره دارد. نماد رنمینبی ¥ است.

تاریخچه پول در چین

چین ملتی با تاریخ چند صد ساله است. در سال 210 قبل از میلاد، چین از ارزی مشابه آنچه ما امروز استفاده می کنیم استفاده می کرد، برخلاف اکثر مناطق جهان که در آن زمان از روش تهاتر کالا به کالا برای دادوستد استفاده می کردند.

اولین امپراتور چین، کین شی هوانگ، ارز تجاری آن زمان را رد کرد و سکه های مسی را جایگزین آن کرد. تا اینکه در قرن نهم پول کاغذی در این کشور رایج شد. حتی در آن زمان هم، سکه مسی یک عنصر اصلی در عرضه ارز چین باقی ماند.

در چین باستان از سکه های طلا، نقره و سرب استفاده می شد. مقادیر مختلف در اندازه‌های مختلف، وزن‌های مختلف و نمادهای متفاوتی ساخته شد.

چین یک کشور تجاری باستانی، یکی از اولین کشورهایی بود که از نوعی ارز مشابه ارز مدرنی که اکنون استفاده می کنیم استفاده کرد.

• در اواخر دهه 1800، یوان از طریق اسپانیا به چین آمد. اسپانیا در آن زمان یکی از قدرت های اروپایی مسلط در این منطقه بود. یوان از دلار اسپانیا گرفته شد. مدت کوتاهی پس از معرفی یوان، بسیاری از بانک ها از جمله بانک امپراتوری چین شروع به انتشار یوان در قالب اسکناس و سکه کردند. در این مقطع بسیاری از مناطق سکه خود را منتشر می کردند تا اینکه چین در دوران پس از جنگ جهانی دوم متحد شد و بانک خلق چین را ایجاد کرد.
• در سال 1948، اولین نسخه یوان رنمینبی چین توسط بانک خلق چین معرفی شد و یوان تنها به صورت اسکناس منتشر شد.
• در سال 1955، یک تجدید ارزیابی اتفاق افتاد که منجر به معرفی رنمینبی یوان جدید با نرخ مبادله 1 یوان جدید به 10000 یوان قدیمی شد.
• از دهه 1950، تعداد زیادی از ارزهای چینی منتشر شده است که اسکناس ها و سکه های خاص خود را دارند.
• در سال 1978، سیستم ارزی دو مسیری اجرا شد که یوان رنمینبی چین تنها در داخل کشور استفاده می‌شد. بنابراین خارجی ها مجبور به استفاده از گواهی های مبادله ای شدند که منجر به بازار سیاه قوی شد.
• در دهه 1990، سیستم ارز دو مسیره کنار گذاشته شد.
• از سال 1997 تا 2005، واحد پول چین با نرخ مبادله تقریباً 1 دلار تا 8.3 یوان به دلار آمریکا متصل بود.
• از سال 2006، رنمینبی یوان چین دارای نرخ ارز شناور بوده است.

واحدهای پول چین

بانک خلق چین دارای اختیارات انحصاری برای انتشار ارز است. اسکناس ها با ارزش از 1 فن تا 100 رنمینبی منتشر می شوند. روی برخی از اسکناس ها حاوی تصاویری از رهبران کمونیست، مانند مائو تسه تونگ، رهبر انقلاب کمونیستی چین است. اسکناس های با ارزش پایین تر اغلب حاوی تصاویری از افرادی است که لباس سنتی به تن دارند. همچنین پشت اکثر سکه ها، که در اندازه های مختلف از 1 فن تا 1 رنمینبی متغیر است، حاوی تصاویری از ساختمان های تاریخی و مناظر متنوع کشور است. رنمینبی در سال 1969 نام رسمی این واحد پولی شد.

یک یوان (به چینی: 元) به ده جیائو (به چینی: 角) و یک جیائو را می توان بیشتر به 10 فن (به چینی: 分) تقسیم کرد. اسکناس های پول چین توسط بانک مرکزی چین، بانک خلق چین (PBOC) در 10 واحد صادر می شود: 0.1 ین، 0.2 ین، 0.5 ین، 1 ین، 2 ین، 5 ین، 10 ین، 20 ین، ین 50 و 100 ین. سکه‌های رنمینبی در 6 ارزش ارائه می‌شوند: 0.01 ین، 0.02 ین، 0.05 ین، 0.1 ین، 0.5 ین و 1 ین.

واحد پول رنمینبی در انواع مختلف از 1 فن تا 100 رنمینبی عرضه می شود. اسکناس ها شامل تصاویر برخی از رهبران کمونیست چین، چه در گذشته و چه در حال حاضر، از جمله مائو تسه تونگ است.

چهره‌های سیاسی محبوب روی اسکناس‌های بزرگتر ظاهر می‌شوند و افرادی با لباس‌های سنتی و رسمی چینی روی یکاهای پایین‌تر ظاهر می‌شوند.

تاریخچه اسکناس های یوان رنمینبی چین

• سری اول

اولین سری اسکناس های رنمینبی در سال 1948 توسط بانک خلق چین منتشر شد.

• سری دوم

در سال 1955، سری دوم اسکناس ها به زبان های تبتی، مغولی و ژوانگ چاپ شد.

• سری سوم

در سال 1962، اندازه و طراحی اسکناس ها تغییر کرد.

• سری چهارم

از سال 1987 تا 1997 سری چهارم چاپ شد و در سال 2019 از تیراژ خارج شد.

• سری پنجم

پنجمین و جدیدترین سری اسکناس و سکه طراحی و سبک جدیدی نسبت به سری قبلی ارائه می دهد.

یکاهای یوان یا رنمینبی

رنمینبی در یکاهای زیر موجود است:

 اسکناس: 0.1 ین، 0.2 ین، 0.5 ین، 1 ین، 2 ین، 5 ین، 10 ین، 20 ین، 50 ین، 100 ین

سکه: 0.01 ین، 0.02 ین، 0.05 ین، 0.1 ین، 0.5 ین، 1 ین.

نمایه یوان رنمینبی چین (CNY) است و نمادهای آن ¥، CN¥ هستند.

زیر واحدهای ارز

هر جیائو معادل یک دهم یوان است و هر فن معادل یک دهم هر جایئو یا یک صدم هر یوان می باشد.

 

جایگاه بین المللی یوان چین

از ژانویه 2009، این کشور قراردادهای مبادله دوجانبه را با 41 کشور انجام داده است. علاوه بر این، اگرچه تا می 2020، تنها 1.79 درصد از پرداخت های جهانی از طریق رنمینبی انجام می شد، اما شاخص بین المللی شدن آن در پایان سال 2020 به 5.02 رسید.

ارزش یوان در مقابل دلار

تا سال 2005، ارزش رنمینبی به دلار آمریکا وصل شده بود. اما با تغییر رویکرد چین از برنامه ریزی مرکزی به اقتصاد بازار و افزایش مشارکت در تجارت جهانی، به منظورافزایش رقابت پذیری صنعت چین ارزش رنمینبی در برابر دلار کاهش یافت. از سال 2006، به نرخ مبادله رنمینبی اجازه داده شد در حاشیه باریکی حول یک نرخ پایه ثابت تعیین شده با توجه به سبدی از ارزهای جهانی شناور شود. دولت چین اعلام کرده است که به تدریج انعطاف پذیری نرخ ارز را افزایش خواهد داد. در نتیجه پذیرفته شدن سریع رنمینبی در سطح جهان، این ارز در سال 2013 به هشتمین ارز پرمعامله جهان تبدیل شد و در سال 2022 به پنجمین ارز پرمبادله جهانی تبدیل شد.در سال 2023 بیش از 4 درصد تراکنش های سوئیفت با این ارز صورت گرفت.

اکنون هر دلار آمریکا معادل 7.2 یوان چین است. همچنین هر یوان چین معادل 75000 ریال ایران می باشد.

چین جامعه ای بدون پول نقد

آیا تا به حال در مورد AliPay و WeChat Pay شنیده اید؟ Tencent و Alibaba به ترتیب صاحب WeChat Pay و AliPay هستند. این دو قطبی، صنعت پرداخت را در چین متحول کرده است. علی بابا آن را در سال 2004 با یک پلت فرم تجارت الکترونیک محلی راه اندازی کرد و Tencent در ابتدای دهه گذشته وارد بازی شد.

طبق آمار Statista، کاربرد پول نقد در چین بسیار محدود است و بیشتر پرداخت ها از طریق اپلیکسشن های موبایلی صورت می گیرد. این کشور از نظر تعداد اعضای کاربر و نرخ نفوذ تلفن همراه (854 میلیون کاربر پرداخت در سال 2020) پیشتاز است، در حالی که بیش از نیمی از جمعیت چین در هر سه ماهه به پرداخت های تلفن همراه متکی هستند. این موضوع اهمیت گوشی های هوشمند را در این روند بدون پول نقد توضیح می دهد. علاوه بر این، پذیرش گسترده کدهای QR در چین از سال 2014، که توسط WeChat Pay هدایت می‌شود، نیز یک تغییر بزرگ برای کل جامعه چین بود.

نسخه دیجیتال واحد پول چین

سرانجام، PBOC نسخه دیجیتال واحد پول چین یعنی یوان یا eRMB را معرفی کرده است. از طریق این طرح، بانک مرکزی قصد دارد اسکناس‌ها و سکه‌های در گردش را دیجیتالی کند و از آنجایی که جامعه چین قبلاً به پرداخت‌های دیجیتال عادت کرده است، پذیرش می‌تواند بسیار سریع‌تر باشد.

بنابراین، برای پایان دادن به سفر در تاریخ رنمینبی، در اینجا نقل قولی از یان شیائو، رهبر پروژه تجارت دیجیتال در مجمع جهانی اقتصاد است که در رابطه با eRMB به CNBC داده شده است:«استفاده از پول نقد در حال کاهش است. در نهایت پول نقد با چیزی در قالب دیجیتال جایگزین خواهد شد. این یکی از محرک‌های بزرگ پشت این ماجراست.»

برای آشنایی بیشتر با این کشور، در ادامه تصویری از کشور چین و اقتصاد آن ارائه می دهیم.

جمهوری خلق چین

چین با 1.4 میلیارد نفر جمعیت، پرجمعیت ترین کشور در کل جهان است. چین شامل پنج منطقه زمانی و شامل 14 منطقه جغرافیایی است.

جمهوری خلق چین یک کشور کمونیستی است که در حال حاضر توسط حزب کمونیست چین اداره می شود. در اول اکتبر 1949 به رهبری مائو تسه تونگ به قدرت رسید. رهبری چین معتقد است که سرمایه داران خصوصی و کارآفرینان به طور مشترک با شرکت های عمومی و جمعی کار می کنند.

چین یک ابرقدرت صنعتی در جهان است و مواد و محصولات نهایی را در اختیار اکثر کشورهای جهان قرار می دهد. بسیاری از کشورها به طور کامل به صادرات چین وابسته هستند. چین نزدیک به 30 درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است. محبوب ترین صادرات چین تجهیزات پخش، رایانه، قطعات ماشین آلات، تلفن و دستگاه های الکترونیکی است.

چین به عنوان یک ابرقدرت صنعتی مدرن، میلیون ها شهروند را در صنعت تولید و تولید به کار می گیرد. این کشور در پیشرفت های فناوری پیشرو است. علاوه بر این، چین مشاغل زیادی را برای مهاجران ایجاد می کند، از جمله نقش در آموزش، رسانه، مهندسی و صنعت گردشگری.

اقتصاد چین

جمهوری خلق چین دارای اقتصاد بازار محور است و بخش خدمات تقریباً 52 درصد از کل تولید ناخالص داخلی (GDP) را تشکیل می دهد.

در حال حاضر، چین دومین اقتصاد ملی بزرگ از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی است. پیش بینی می شود که جمهوری خلق چین تا سال 2028 به بزرگترین اقتصاد جهان از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی تبدیل شود که این موضوع می تواند روی ارزش واحد پول چین یعنی یوان اثرگذار باشد.

جمهوری خلق چین بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده کالا است، در حالی که رتبه دوم واردکننده کالا در جهان را دارد که این موضوع سبب می شود تا واحد پول چین (یوان) طی زمان تقویت شود.

محصولات صادراتی شامل منسوجات، فولاد، آهن، تجهیزات پزشکی، پردازش داده ها، کالاهای الکتریکی و سایر ماشین آلات می باشد.

محصولات وارداتی شامل پلاستیک، سنگ معدن فلز، مواد شیمیایی آلی، نفت و سوخت معدنی و تجهیزات پزشکی است.

در سال 2020، چین با 778 میلیون کارگر به عنوان بزرگترین نیروی کار جهان رتبه بندی شد و نرخ بیکاری آن 4 درصد برآورد شد.

از زمانی که دولت چین اصلاحات اقتصادی خود را در سال 1978 آغاز کرد، چین با نرخ رشد متوسط 10 درصد طی 30 سال، سریع ترین رشد اقتصادی بزرگ در سطح جهان بوده است.

چهار مورد از 10 مرکز برتر مالی جهان، شانگهای، هنگ کنگ، پکن و شنژن، متعلق به جمهوری خلق چین هستند.

سه مورد از 10 بورس بزرگ جهان، یعنی بورس های شانگهای، هنگ کنگ و شنژن در چین واقع شده اند.

در سال 2020، 129 شرکت از بزرگترین شرکت های Fortune Global 500 در چین مستقر بودند.

جمهوری خلق چین دارای بزرگترین ذخایر ارزی جهان به ارزش بیش از 3 تریلیون دلار است.

منبع: تریدنیگ اکونومیکز