کند شدن اقتصاد چین، نشانه ای نگران کننده برای اقتصاد جهانی

عملکرد ضعیف تر از انتظار اقتصاد چین

تنها هشت ماه پیش انتظار می رفت که اقتصاد چین به حیات خود بازگردد. سیاست صفر کووید رها شده بود و به خریداران و گردشگران این کشور اجازه گشت و گذار آزاد داده شده بود. با این حال، با رشد ضعیف و کاهش تورم، امیدواری به جهش مجدد از بین رفته است.

اقتصاد چین با دنیایی از آسیب مواجه است: کاهش هزینه های مصرف کننده، بازار املاک متزلزل، کاهش صادرات بی سابقه در بحبوحه تلاش ایالات متحده برای «ریسک زدایی»، بیکاری بی سابقه جوانان و بدهی های بزرگ دولت محلی. تأثیر این گونه‌ها در سرتاسر جهان روی همه چیز از قیمت کالاها گرفته تا بازارهای سهام احساس می‌شود. بدتر از آن، دولت رئیس جمهور شی جین پینگ گزینه های خوبی برای اصلاح مسائل ندارد.

هدف رسمی چین رشد حدود 5 درصدی در سال جاری است. در یک اقتصاد جهانی که انتظار می رود در سال 2023 رشد ناچیز 2.8 درصدی داشته باشد، در نگاه اول خیلی ضعیف به نظر نمی رسد. با این حال، واقعیت این است که چین هنوز در سال 2022 تحت سیاست کووید صفر قرار داشت، که پایه پایینی برای مقایسه به دست می‌دهد. بلومبرگ اکونومیکس گفت که با از بین رفتن این اثر، رشد برای سال 2023 نزدیک به 3 درصد خواهد بود که کمتر از نصف میانگین قبل از همه گیری است.

تاثیر کاهش رشد چین بر اقتصاد جهانی

اگر سیاستگذاران برای جلوگیری از مارپیچ نزولی در اعتماد مصرف کننده و کسب و کار تهاجمی عمل نکنند، این مشکل می تواند به ایالات متحده و بقیه جهان سرایت کند.

چین دومین اقتصاد بزرگ جهان و منبع یک سوم رشد جهانی است، بنابراین آشفتگی در آنجا قطعاً سرایت خواهد کرد. این کشور هنوز حدود 30 درصد از رشد جهانی را به خود اختصاص داده است و هرگونه لغزش داخلی پیامدهای گسترده ای بر بازارهای سراسر جهان خواهد داشت.

یکی از راه هایی که در حال حاضر احساس می شود، کاهش تقاضای چین است که منجر به کاهش شدید تجارت شده است. داده های این هفته نشان داد که صادرات چین برای سه ماه متوالی کاهش یافته است و واردات برای پنج ماه کاهش یافته است.

از طرف دیگر، کاهش تقاضا، فشارهای تورمی را کاهش می دهد، که به طور بالقوه می تواند شرایط را برای فدرال رزرو و سایر بانک های مرکزی آسان تر کند، زیرا آنها همچنان به مبارزه با قیمت های بالا در اقتصاد خود ادامه می دهند.

با این حال، این می تواند تأثیر منفی بر تولیدکنندگان و صادرکنندگان در ایالات متحده و سایر بازارها داشته باشد و جایگزینی تقاضای از دست رفته ممکن است آسان نباشد.

چین بخش قابل توجهی از کالاهای جهان را مصرف می‌کند و تقاضای پایین‌تر در آنجا به معنای مازاد موجودی برای شرکت‌های آمریکایی و کاهش سود و همچنین تجارت کمتر برای کشورهای متکی است.

به این ترتیب، گرچه کاهش رشد اقتصاد چین به کنترل تورم جهانی کمک خواهد کرد، اما اقتصاد جهانی باید خود را برای کاهش دائمی رشد اقتصاد چین و در نتیجه کندتر شدن رشد اقتصاد جهانی در سال های آتی آماده کند.