چند درصد از ایرانی ها خانه دارند؟

نرخ مالکیت خانه نشان می دهد که چه سهمی از منازل مسکونی، توسط مالکین مورد استفاده قرار می گیرند. در مقابل، افرادی قرار می گیرند که در منازل استیجاری زندگی می کنند. در این مقاله به مقایسه نرخ مالکیت خانه در ایران و برخی کشورهای منتخب می پردازیم.

زمان انتظار برای خانه دار شدن

قدرت خرید خانه، یکی از مهم ترین فاکتورها در این زمینه است. در اکثر کشورها قیمت یک خانه معمولی برابر با حقوق 10 سال افراد با درآمد متوسط است.

البته در حال حاضر در ایران، زمان انتظار برای خانه دار شدن به بیش از 100 سال رسیده است. این مساله قطعاً خود را در نرخ مالکیت خانه منعکس می کند.

نرخ مالکیت خانه در کشورهای منتخب

بسیاری از کشورها با اقداماتی همچون کمک های بلاعوض و تسهیلات مسکن کم ­بهره، خانوارها را برای خرید خانه مورد حمایت قرار می دهند.

نمودار زیر، نرخ مالکیت خانه را در کشورهای مختلف نشان می دهد.

در ایالات متحده، 65.3 درصد از املاک مسکونی توسط صاحبان آنها اشغال شده است و 34.7 درصد دیگر ملک های اجاره ای است. بریتانیا دارای نرخ مالکیت خانه پایین تری است، به طوری که تنها 63 درصد از کل املاک مسکونی توسط مالکان اشغال شده است، در حالی که 37 درصد از املاک بریتانیا ملک های اجاره ای هستند.

به طور کلی، هر چه نرخ مالکیت خانه در کشوری بالاتر باشد، صاحب خانه شدن در آن کشور آسان تر است. بنابراین، ممکن است علاقه مند باشید که بدانید در کدام کشورها راحت تر می توان صاحب خانه شد.

جدول زیر، فهرست کشورها به ترتیب بالاترین نرخ مالکیت خانه را ارئه می دهد.

نرخ مالکیت خانه در ایران

در ایران نرخ مالکیت خانه در حدود 60 درصد است که ایران را در رتبه های پایین جدول قرار می دهد.

البته این نرخ مربوط به کل کشور بوده و نرخ مالکیت در شهرهای بزرگ پایین تر است. بر اساس داده های بودجه خانوار، بیش از 51 درصد جمعیت تهران مستاجر هستند و 49 درصد در خانه ملکی سکونت دارند.

این نرخ با وجود جغرافیای پهناور ایران، بسیار پایین تر از استانداردهای جهانی است.

منبع: world population review