پیشرانه ۶.۵ لیتری این خودرو، آخرین تکامل فراری F۱۴۰ V-۱۲ است که برای اولین‌بار دو دهه پیش در مدل انزو استفاده شد. این پیشرانه ۸۱۹ اسب بخار قدرت و ۶۷۷ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند. در حالی که هیچ موتور برقی وجود ندارد، فراری موفق شده که تمام استانداردهای آلایندگی مربوطه را رعایت کند.
همراه با موتور، یک گیربکس هشت‌سرعته دوکلاچه در عقب وجود دارد که نوید تعویض دنده ۳۰ درصد سریع‌تر از گیربکس ۸۱۲ را می‌دهد. با توجه به اینکه ۸۱۲ یکی از خودروهایی بود که سریع‌ترین دنده را در جاده‌ها تغییر می‌داد، این بهبود باید فوق‌العاده باشد. تغییر به سمت لاستیک‌های ۲۱ اینچی به طور مؤثر ضریب دنده را ۵.۰ درصد کوتاه و به شتاب بهتر کمک می‌کند. این فراری شتاب صفر تا صد را در ۲.۹ ثانیه و همچنین شتاب ۰ تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت را در کمتر از ۷.۹ ثانیه انجام می‌دهد. نسخه اسپایدر آن بسیار کندتر بوده و شتاب آن به ترتیب ۲.۹۵ ثانیه و ۸.۲ ثانیه است. حداکثر سرعت برای هر دو مدل تا ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است.
به گزارش خبرآنلاین، از نظر اندازه، ۱۲ Cilindri کمی بزرگتر از ۸۱۲ سوپرفست است، اگرچه فاصله بین دو محور آن یک اینچ کوتاه‌تر است. طراحی ۱۲Cilndri مشابه چیزی است که در روما وجود داشت. پنل مشکی جلوی کاپوت و بین چراغ‌ها، به پنل موجود در نمونه‌های اولیه GTB/۴ ۳۶۵ دیتونا اشاره دارد. در واقع، همه چیز کاملاً شبیه دیتونا است.
در داخل، فرمان سنتی فراری را می‌بینید که با کنترلرها پوشانده شده است، اما برخلاف بسیاری از مدل‌های جدید این برند، یک نمایشگر مرکزی اطلاعات سرگرمی وجود دارد. در غیر این صورت، کابین با چیزی که در پوروسانگوئه دیده‌ایم، به غیر از صندلی‌های عقب چندان متفاوت نیست.