قیمت مسکن مشابه بسیاری از متغیرهای اسمی اقتصاد، دارای الگوی فصلی بوده و الگوی رفتاری مشابهی را در دوره های مختلف سال تکرار می کند.
چرا که عرضه و تقاضای تمام کالاها و خدمات در مقاطع مختلف سال به دلایل مختلف با فراز و نشیب همراه است. مسکن هم از این امر مستثنی نیست.
این مساله می تواند ناشی از ترجیحات زمانی برای جابجایی مسکن، تغییرات درآمد خانوار، دسترسی به تسهیلات خرید مسکن و یا حتی تحت تاثیر نوسانات در سایر بازارهای مالی باشد که می تواند قدرت خرید خانوار را متاثر کند.
بررسی داده های آماری معاملات مسکن در شهر تهران که توسط بانک مرکزی منتشر می شود، این ادعا را تایید می کند.
بررسی آمار معاملات مسکن تهران در 10 سال گذشته، حاکی از الگوی دوره ای تغییرات قیمت مسکن به شکل زیر است:
بر این اساس، رشد اصلی قیمت مسکن همواره در ماه های نزدیک به پایان سال به ویژه در بهمن و اسفند ماه رخ می دهد.
در ماه های پایانی سال، تقاضا برای خرید دارایی فیزیکی با هدف پوشش تورم و پیشگیری از کاهش قدرت خرید، افزایش می یابد و خانواده ها برای مقابله با افزایش قیمت ها خریدهای خود را افزایش می دهند که این امر منجر به افزایش قیمت ها در بازار می شود.
یک عامل دیگر برای رشد تقاضای مسکن در انتهای سال را می توان به خرید با هدف واگذاری به مستاجر در فصل جابجایی ها در ابتدای سال بعد نسبت داد.
با این حال در فروردین ماه به دلیل کاهش شدید حجم معاملات و عدم وجود تقاضای موثر، معمولا فروشنده ها ناچار به ارائه تخفیف های قیمتی هستند که خود را به شکل کاهش قیمت کل معاملات نشان می دهد.
اما در اردیبهشت و با آغاز رونق در بازارها، تقاضا و قیمت مسکن نیز با رشد همراه می شود.
در مجموع در ماه های تیر تا آذر، قیمت مسکن دارای ثبات نسبی است و رشد ماهانه کمتر از 2 درصد را تجربه می کند.
منبع: بانک مرکزی