بلینکن که امروز با نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان گفت و گو کرده است، افزود: همانطور که قبلاً با آذربایجان به صراحت اعلام کرده‌ایم، استفاده از زور برای حل و فصل اختلافات غیرقابل قبول است و در تضاد با تلاش‌ها برای ایجاد شرایط صلح عادلانه و با عزت در منطقه است.
باکو با متهم کردن نیروهای ارمنی به “وحشت آفرینی” و کاشت مین اعلام کرد: عملیات ضدتروریستی محلی برای سرکوب اقدام‌های تحریک آمیز و خلع سلاح و خروج نیروهای مسلح ارمنستان از خاک این کشور آغاز شده است.
تارنمای ارمنستانی “نیوز” نیز به نقل از یکی از نمایندگان مجلس جمهوری خودخوانده آرتساخ (قره‌باغ) گزارش داد که نیروهای جمهوری آذربایجان ۳۰ دقیقه است با خمپاره استپاناکرت (خانکندی) مرکز این منطقه را هدف قرار داده‌اند.
در همین حال وزارت خارجه روسیه اعلام کرد که مسکو در حال برقراری تماس با ارمنستان و جمهوری آذربایجان در مورد وضعیت قره‌باغ است. وزارت امور خارجه روسیه در ادامه عنوان کرد که توافقات مربوط به قره باغ باید برای حل‌وفصل مناقشات میان ارمنستان و آذربایجان به جای تشدید اوضاع اجرا شود. مسکو از ارمنستان و آذربایجان خواست که اقدامات نظامی علیه یکدیگر را متوقف کرده و به حل‌وفصل دیپلماتیک بازگردند.
درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد، ولی درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال ۱۹۹۴ پس از کشته شدن ۳۰ هزار نفر از دو طرف متوقف شد.
بحران قره‌باغ که در فوریه سال ۱۹۸۸ تبدیل به یک جنگ ویرانگر شد و تا مارس ۱۹۹۴ ادامه یافت، در ناحیه‌ای به همین نام در جنوب جمهوری آذربایجان رخ داد. در این منطقه که عمده جمعیت آن ارمنی هستند، با پشتیبانی ارمنستان و مقابله جمهوری آذربایجان یک جنگ تمام عیار شکل گرفت و همانطور که عنوان شد حدود ۶ سال به طول انجامید که طی آن حدود ۳۵ هزار نفر کشته و بیش از ۸۰۰ هزار نفر نیز از منازل خود آواره شدند.
با اوج گیری بحران هر یک از طرف‌های درگیر سعی در پاکسازی قومی از منطقه کردند که خود یک فاجعه فرهنگی و قومیتی را نیز به دنبال داشت.
هر چند از همان ابتدای درگیری در قره باغ بازیگران زیادی از اروپا گرفته تا آمریکا و آسیا وارد بحران شدند و طرح‌های زیادی را نیز ارایه کردند، اما به نظر می‌رسد تاکنون این طرح‌ها از جمله تاسیس کارگروه مینسک هیچ یک به نتیجه مطلوب خود نرسیده و منطقه همچنان در حالت نه صلح و جنگ باقی مانده است.