وبگاه شبکه خبری سیانان هم ضمن تأیید این خبر نوشته اعضای این شرکت نظامی خصوصی در میدان جنگ در نزدیکی باخموت مشاهده شدهاند. نیروهای باخموت در ماه مه میلادی از این جبهه عقبنشینی کرده و پس از آن یک شورش مختصر و یک روزه را علیه ارتش روسیه آغاز کردند که با وساطت بلاروس پایان یافت.
سرگئی چرواتی، معاون فرمانده ارتباطات نیروهای اوکراین در جبهه شرقی به سیانان گفت که نیروهای سابق واگنر اکنون در حال همکاری با وزارت دفاع روسیه یا یگانهای وابسته به آن هستند و در میان یگانهای مختلف ارتش روسیه در خط مقدم پراکنده شدهاند.
چرواتی گفت: «در حال حاضر، صدها نفر از آنها در جبهه شرقی در مناطق مختلف در طرف مقابل ما قرار دارند.»
وی تصریح کرد که اوکراین از شنود و اقدامات تجسسی برای تأیید حضور سربازان واگنر در میادین نبرد در دونباس استفاده کرده است. مرکز مقاومت ملی اوکراین پیشتر گزارش داده بود کمتر از 1000 نیروی واگنر تا ماه سپتامبر در بلاروس هستند.
یک اپراتور پهپادهای اوکراینی که در نزدیکی باخموت حضور دارد هم به سیانان گفت: «واگنر بازگشته است.» او همچنین اضافه کرد که پیکارجویان واگنر اکنون فرماندههایشان را تغییر دادهاند و در حال فعالیت در جبهه جنگ هستند.
گروه واگنر در تصرف منطقه باخموت توسط نیروهای روسیه نقشی اساسی داشت. ارتش روسیه در ماه مه بعد از چند ماه درگیری سخت این منطقه را از مناطق مهم در «دونباس» محسوب میشود به تصرف خود درآورد.
چند روز بعد از این پیروزی نظامی، یوگنی پریگوژین اعلام کرد که نیروهای تحت امر او پس از تحویل دادن مناطق تحت کنترل واگنر از این منطقه عقبنشینی میکنند.
با وجود این، این اتفاق در شرایطی رخ داد که روابط میان پریگوژین و وزارت دفاع روسیه تیره و تار شده بود. پریگوژین مدام مقامهای وزارت دفاع روسیه را به عدم تأمین مناسب مهمات متهم میکرد.
وزارت دفاع روسیه اتهامات پریگوژین را تکذیب کرده و درخواست میکرد تمامی «یگانهای داوطلب» فعال در جبهه جنگ اقدام به امضای قرارداد با ارتش روسیه کنند. رئیس واگنر این درخواست را نپذیرفت.
تنشها میان پریگوژین و وزارت دفاع روسیه در اواخر ماه ژوئیه به اوج خود رسید. در این زمان، پریگوژین ارتش روسیه را به حمله توپخانهای به یکی از اردوگاههای واگنر متهم کرد.
وزارت دفاع روسیه ادعاهای پریگوژین را تکذیب کرد اما او اعلام کرد که قصد دارد همراه با نیروهایش «راهپیمایی عدالت» به سمت مسکو انجام دهد. اندکی بعدتر پریگوژین با میانجیگری «الکساندر لوکاشنکو»، رئیسجمهور بلاروس پذیرفت که از متحدان مسکو است این شورش را متوقف کند.
بعد از این حادثه بسیاری از نیروهای واگنر بنا به دعوت لوکاشنکو وارد بلاروس شده و در این کشور مستقر شدند. بعضی از این نیروها هم به کشورهای آفریقایی رفتند.
پریگوژین سرانجام در ماه اوت به همراه شماری از فرماندهان ارشد گروه واگنر در یک حادثه سقوط هواپیما در منطقه «تور» روسیه در نزدیکی سنپطرزبورگ جانشان را از دست دادند.
تحقیقات درباره دلایل سقوط هواپیمای او ادامه دارد. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کاخ کرملین گفته احتمال اینکه این حادثه سقوط یک «جرم عامدانه» باشد نیز در این تحقیقات مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
ارسال پاسخ