تعداد خانوارهای ایرانی در سال 1400 حدود 26 میلیون و 384 هزار خانوار برآورد می‌شود. سرپرستان خانوار در ایران وضعیت بسیار متفاوتی دارند. اغلب آنها شاغل هستند اما موضوع فقط به آنها محدود نمی‌شود. در میان سرپرستان خانوار دسته‌بندی‌های دیگری نیز به چشم می‌خورد: بیکار و جویای کار، دارای درآمد اما بدون کار، محصل، خانه‌دار و سایر موارد. در ادامه به وضعیت سرپرستان خانوار در ایران و دهک‌های آنها اشاره می‌کنیم.
سرپرستان خانوار شاغل
حدود 58.8 درصد از سرپرستان خانوار در ایران شاغل هستند. این نسبت در دهک‌های درآمدی مختلف با هم فرق دارد. در دهک اول که فقیرترین دهک درآمدی است، تنها 36.5 درصد سرپرستان خانوار شاغل هستند. در دهک‌های درآمدی بعدی این نسبت بالاتر می‌رود. نسبت سرپرستان شاغل برای دهک دوم 53.5 درصد، برای دهک سوم 59.5 درصد و برای دهک 4 تا 9 بین 61 تا 63.5 درصد است. در دهک دهم نیز دو سوم سرپرستان خانوار شاغلند.
چند درصد از سرپرستان خانوار بیکارند؟
نتایج برآوردهای مرکز آمار ایران از وضعیت سرپرستان خانوار حاکی از این است که حدود 1.5 درصد از سرپرستان خانوار در کشور بیکار و جویای کار هستند. این میزان برای دهک اول 3.5 درصد، برای دهک دوم 2.1 درصد و برای دهک سوم 1.5 درصد است. بین دهک چهار تا 9 این نسبت نزولی بوده و به 0.6 درصد می‌رسد. برای دهک دهم که پردرآمدترین دهک است این نسبت حدود یک درصد می‌شود.
سرپرستان بدون شغل و دارای درآمد
بیش از 35 درصد از سرپرستان خانوارها در کشور درآمدی دارند بدون آن که شغل داشته باشند. این موارد می‌تواند شامل پول در حساب بانکی یا اجاره خانه و مواردی مانند کمک دولت یا نهادها به برخی خانوارها باشد. این نسبت برای دهک درآمدی اول بیش از 51 درصد است. برای دهک دوم و سوم این نسبت بین 35 تا 38.5 درصد می‌شود. برای خانوارهای متوسط بین دهک چهار تا هفت این سهم 33 درصد است و برای دهک دهم به نزدیک 30 درصد می‌رسد.
نگاهی به وضعیت سرپرستان خانه‌دار در ایران
سهم سرپرستان محصل بسیار کم است. بنابراین در اینجا به سرپرستان خانه‌دار می‌رسیم. حدود 2.5 درصد از سرپرستان خانوار در ایران خانه‌دار هستند که سهم دهک اول 5 درصد است. این میزان در دهک دوم 3.7 درصد است و در سایر دهک‌ها نیز بین 0.6 تا 3.3 متغیر است.
در زیر نمودار مربوط به وضعیت سرپرستان خانوار را در سال 1401 مشاهده می‌کنید.
